Saturday, May 12, 2007

Ανοίξαμε και σας περιμένουμε!!!


Κάθε επιχείρηση που σέβεται τον εαυτό της, είτε πρόκειται για συνοικιακό μπακάλικο είτε για κεντρικό πολυκατάστημα, οφείλει να κλείνει για να ένα διάστημα προκειμένου να ανακαινιστεί, ειδικά μάλιστα όταν αρχίζει νέα σεζόν, να αλλάξει ντιζάιν, νέα προϊόντα, διαφορετικό λουκ ούτως ώστε να προσελκύσει νέους πελάτες. Κατόπιν το ανακαινισμένο μαγαζί ανοίγει!!! Προσφέρονται ποτά και καναπεδάκια, λιγούρηδες μασαμπουκώνουν μπροστά από το μπουφέ, ανθοδέσμες πάνε και έρχονται, τα φλάς αστράφτουν, το απόγευμα περνάει ανέμελα και το πρωί πίσω στις μπίζνες.
Το πανεπιστήμιο δεν είναι ούτε μικρομάγαζο ούτε πολυκατάστημα. Είναι ένα ίδρυμα μέσα στο οποίο όλα, κυριολεκτικά όλα, διακινούνται ελεύθερα και δημοκρατικά. Παρέχει επιστήμη, γνώσεις, πνευματική καλλιέργεια αλλά και κάθε άλλο αγαθό. Είναι το δημοκρατικότερο και τελειότερο πανεπιστήμιο στον κόσμο και όλοι είμαστε περήφανοι που ανήκουμε σε αυτό. Αγγίζει την τελειότητα!!! Είναι, με λίγα λόγια, το Απόλυτο πανεπιστήμιο, που όσο και αν πασχίζουν τα πανεπιστήμια του εξωτερικού, δημόσια και ιδιωτικά, ποτέ δεν θα μπορέσουν να το πλησιάσουν. Πού άραγε οφείλεται αυτή η τελειότητα? Ποιο το μυστικό της επιτυχίας μας? Μα φυσικά η διαρκής ανακαίνιση!!! Το κλείσιμο και η ανακαίνιση του πανεπιστημίου μας. Ιδού η μέθοδος που ακολουθούμε: κλείνουμε το πανεπιστήμιο, το ανακαινίζουμε, το ανοίγουμε και ύστερα από λίγο ξανά από την αρχή. Έτσι έχουμε επιτύχει την αιώνια νεότητα και φρεσκάδα. Τίποτα δεν παλιώνει και μόλις φανεί η παραμικρή σκουριά, μόλις τα ράφια των βιβλιοθηκών σκονιστούν ψεκάζουμε, καθαρίζουμε και ξεσκονίζουμε.
Ύστερα από τρείς μήνες συνεχούς ανακαίνισης ήρθαν τα εγκαίνια. Τα κτίρια πεντακάθαρα, οι διάδρομοι γυαλίζουν, οι τοίχοι φωτεινοί, πουθενά μπογιές και συνθήματα. Τα αμφιθέατρα σαν καινούρια περιμένουν τους φοιτητές. Σε ορισμένες σχολές κάποιοι έσπασαν γραφεία και πήραν υπολογιστές και άλλα. Προφανώς όμως οι υπολογιστές είχαν παλιώσει και έπρεπε να ανανεωθούν.
Ανακαίνιση βέβαια έκαναν και οι καθηγητές, οι διδάσκοντες, εν γένει το προσωπικό των πανεπιστημίων. Έφεραν πρωτοπόρες ιδέες, πορεύθηκαν σε επικίνδυνες πορείες, βγήκαν στα παράθυρα και ξενύχτησαν για ένα δημόσιο πανεπιστήμιο. Ο καθένας με τα όπλα του. Και επειδή είμαστε και θρησκευόμενοι, αποφασίσαμε τα μαθήματα να μην αρχίσουν πριν από την Μεγάλη Εβδομάδα.

2 comments:

Anonymous said...

Εξαιρετικό κείμενο! Έξυπνο, ανατρεπτικό και χιουμοριστικό (παρόλο που θίγει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα). Μπράβο σου!

Ιωάννα

Δημήτρης said...

Όντως τα πανεπιστήμια αγγίζουν την τελειότητα!!!Πολύ καλό κείμενο για ακόμη μία φορά!