Από πού να ξεκινήσω και τι να πρωτοπώ. Για την εκπαίδευση (καθ’ ότι και φοιτητής), για την κοινωνία μας, για την μιζέρια μας, για τον πολιτισμό μας ως έθνος, για την τηλεόραση, για …….
Θα ξεκινήσω με ένα ποίημα του Καβάφη, το οποίο πιστεύω πως πρέπει να το έχουμε πάντα στο νου μας.
Και αν δεν μπορείς να κάνεις την ζωή
σου όπως την θέλεις
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες την πολλή συνάφεια του κόσμου
μες στις πολλές κινήσεις και ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την
γυρίζοντάς την συχνά και εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινή ανοησία
ώσπου να γίνει μια ξένη φορτική.
Κ.Π. Καβάφης
